Humenský kaštieľ

Dwór był niegdyś siedzibą pochodzącego z Neapolu szlacheckiego rodu Drugethów. Rezydencja w Humenne wzniesiona została w XV wieku na miejscu dawnego średniowiecznego zamku warownego. Od początku swojego istnienia posiadłość stanowiła własność Drugethów. Kiedy w 1684 roku zmarł ostatni potomek rodu, dwór przechodził we władanie różnych możnowładców. Z upływem lat dwór znajdował się kolejno pod panowaniem Rakoczych, Csakych, Wandernatów i Andrassych. Pod koniec XIX wieku dwór przebudowano na wzór francuskich pałaców okresu baroku. W czasie II wojny światowej, na skutek działań wojennych, budynek dworu uległ znacznemu zniszczeniu. W 1964 roku rozpoczęto trwającą wiele lat gruntowną rekonstrukcję dworu. Obecnie rezydencja udostępniona jest dla zwiedzających, a w jej murach znajduje się Muzeum Krajoznawcze. W przyległym parku znajdują się rzadko spotykane okazy drzew i krzewów, a także skansen etnograficzny, do którego przeniesiono charakterystyczne drewniane budynki z terenów, zalanych wodami zbiornika Starina.

Wejścia do parku strzegą Lew i Lwica – odlane w pobliskich Zemplinskich Hamrach. Podobne dwa posągi strzegą mostku, prowadzącego do Dworu. Mają być nawiązaniem do lwów w herbie, ale też do równowagi pomiędzy rolą pana i pani domu.