Bojkowie - potomkowie dawnych Wołochów

Etnografowie i historycy wiążą pojawienie się Bojków na terenie Polski południowo-wschodniej z migracją bałkańskich pasterzy zwanymi Wołochami. Od II połowy XIV wieku do XVI zdołali oni osiedlić tereny Bieszczadów, zachodni łuk Karpat w stronę Beskidu Niskiego, Sądeckiego, a także fragmenty Pogórzy, aż po Morawy. Wołosi, którzy rozlokowali się na tych terenach nie byli jednorodną grupą. Płynęła w nich krew bałkańskich nomadów, południowych Słowian oraz Rusinów. Ich charakter ukształtowała długa wędrówka z terenów Mołdawii i dzisiejszej Rumunii w poszukiwaniu nowego domu dla swoich rodzin i zwierząt. To dzięki swojej sile i wytrwałości zdołali przebyć tak długą drogę oni osiedlić się na dzikim obszarze Bieszczad.

Trzeba pamiętać, że przygotowanie górzystego terenu pod uprawę i wypas wcale nie było łatwe, wymagało bowiem karczunku lasów, obrony przed drapieżnikami oraz przetrwania srogich i długich zim.  W tych ciężkich warunkach kształtowała się surowa kultura górali bieszczadzkich. Wołochowie wtapiali się powoli w nowy krajobraz społeczny, asymilując się z napotkanymi społecznościami, ale jednocześnie kultywując  stare tradycje i zwyczaje dając początek grupie nazwanej później Bojkami.