Cerkiew św. Michała Archanioła w Mochnaczce

Cerkiew powstała w XVIII w. Została przebudowana w 1846 r. Wtedy wybudowano nowe prezbiterium, dotychczasowe włączając do powiększonej nawy i przykrywając oba człony wspólnym dachem. Ostatnio odnawiana w latach 1960–1964.

Cerkiew łemkowska, typ północno-zachodni, drewniana, konstrukcji zrębowej, pierwotnie trójdzielna. Składa się z wydłużonego nowego prezbiterium zamkniętego trójbocznie, nieco szerszego dawnego prezbiterium, jeszcze szerszej nawy i wydłużonego, prostokątnego babińca. Wschodnia część nowego prezbiterium o pochyłych ścianach zwieńczona jest nadwieszoną pseudoizbicą i gzymsem z namalowanymi zegarami. Słupy wieży obejmują babiniec. Wokół wieży zachata. Dachy kryte blachą. Nad wszystkimi częściami jednolite hełmy cebulaste z pozornymi latarniami i żelaznymi krzyżami. Wnętrze nakryte stropami płaskimi z fasetami. Na ścianach polichromia ornamentalna i figuralna. Między prezbiterium a nawą kompletny ikonostas z XIX w., zawierający także starsze ikony. W środkowej części ikonostas został zasłonięty przez współczesny ołtarz z obrazem Matki Bożej Częstochowskiej.

Wokół cerkwi stoi drewniany płot oparty na murowanych, kamiennych słupkach. Obok cerkwi znajduje się czynny cmentarz z zachowanymi nagrobkami kamiennymi dawnych mieszkańców.

Po wysiedleniu Łemków w ramach akcji Wisła cerkiew użytkowana jest jako kościół rzymskokatolicki pw. Matki Bożej Częstochowskiej.