Galeria i Muzeum Sztuki Ludowej w Finticach jest wpisana na listę obiektów muzealnych Republiki Słowackiej pod numerem rejestracyjnym ZMP / 1/2016. Powstała w 2014 roku, a jej działalność jest wynikiem programu projektowego, wzmacniającego potencjał kulturalny regionu. Przedstawia zwiedzającym historię wsi Fintice na trzech wystawach: • poświęcona Jozefowi Kolarčíkowi-Fintickemu, wschodniosłowackiemu kolekcjonerowi etnograficznemu, • arystokratycznej rodzinie Fintice, • archeologii, etnografii i życiu Fintičian. Zwiedzanie muzeum po osobistym uzgodnieniu obejmuje również zwiedzanie kościoła i arystokratycznego grobowca rodziny Dessewffy. Muzeum mieści się w zabytkowym budynku dawnego barokowego spichlerza, który jest częścią narodowego zabytku kultury. Wstęp jest dobrowolny. Do Fintic można dojechać regularną komunikacją miejską z Preszowa nr. 21.
Wieś Fintice została założona jako wieś nad potokiem. Udokumentowane źródła historyczne podają, że wcześniej w 1272 r. wieś była osadą królewskiej straży granicznej. W podziemiach dzisiejszego dworu odkryto budynek, który jest ewidentnie znacznie starszy, niż pozostałe etapy budowy dworu i całego zespołu. Wąskie strzelnice, wąskie drzwi prowadzące na wschodnią stronę wieży, gotyckie, skośne łuki sklepień i rozległość obecnej przestrzeni piwnicznej zakładają najstarszą część budowli, należącej podówczas do pierwszego właściciela Fintic, szlachcica ze Slawonii Komesa Gudu.
W początkach XVI wieku właścicielami dworu staje się Rodzina Darhol.Za ich władztwa dwukrotnie przebudowywano dwór na modłę renesansową. Wtedy to dwór wzbogacił się o wieżę od strony dzisiejszego kościoła, a we wnętrzu pojawiła się klatka schodowa z piękną kolumną o porządku doryckim. Materiały źródłowe sugerują, że inwestorami drugiej fazy renesansowej przebudowy mogła być już rodzina Dessewffy, która jako właściciele wymieniana jest w pierwszych dekadach XVII wieku.
Barokowa przebudowa całego kompleksu była imponująca i nie mniej kosztowna finansowo. Rekonstrukcja i uzupełnienie pierwotnych płaskich stropów belkowych w masywne barokowe sklepienia nieckowe z bogatą dekoracją stiukową ornamentu wstęgowego, przebudowa klatki schodowej, dokończenie skrzydeł gospodarczych po stronie wschodniej i zachodniej, dokończenie skrzydła północnego. Druga faza przebudowy barokowej zespołu dworskiego Fintice związana jest z wielką działalnością budowlaną wybitnego członka rodu, burmistrza Sarisza Samuela Dessewffy, który był również kolatorem połączonego z dworem kościoła.
Poniedziałek - Piątek 7:00-11:30 12:00 - 15:00
Ostatnie wejście o 14:00
Logowanie
dodaj
