Miasto Lewocza (Levoča)

Starodawne miasto Lewocza (Levoča), leżące na wschodzie regionu Spiszu, jest do słowa kulturalno-historycznym skarbem wśród miast słowackich, z mnóstwem zabytków architektonicznych, związanych ze sławnymi dziejami miasta.
Miejski rezerwat zabytkowy Lewocza prezentuje zwarty kompleks cennych zabytków kulturalno-historycznych, ograniczonych stosunkowo dobrze zachowanymi murami obronnymi w kształcie prostokąta.

Rozległy prostokątny rynek jest centrum starodawnej Lewoczy. Stoją tutaj rzymskokatolicki farny Kościół pod wezwaniem św. Jakuba z XIV wieku, będący jedną z najcenniejszych budowli sakralnych na Słowacji. Wysoka smukła wieża kościelna z pierwszej połowy XIX wieku jest najbardziej wyrazistym elementem panoramy miasta.

Niezwykle cennym jest wnętrze kościoła, będąc jedynym w swoim rodzaju  muzeum średniowiecznej sztuki sakralnej. Późnogotycki drewniany ołtarz główny św. Jakuba, mierzący 18,6 m wysokości, jest najwyższym tego typu ołtarzem na świecie. Wykonano go z drewna lipowego w latach 1507 – 1517 w pracowni Mistrza Pawła z Lewoczy. Swoją własną podobiznę Mistrz Paweł uwiecznił w jednej z dwunastu rzeźb apostołów wspaniałej kompozycji „Ostatniej Wieczerzy“, umieszczonej u stóp ołtarza.

Z kościołem parafialnym sąsiaduje budynek dawnego Ratusza Lewoczskiego z arkadami, wzniesionego po pożarze w 1550 roku. Należy on do szczytowych osiągnięć świeckiej renesansowej architektury na Słowacji.

Na rynku znajduje się także tzw. klatka hańby z XVI wieku, wykorzystywana w przeszłości do publicznego piętnowania winnych przekroczeń prawa. Rynek otacza ponad 50 godnych uwagi kamienic mieszczańskich i patrycjuszowskich. Większość z nich znana jest pod nazwami pochodzącymi od nazwisk dawnych właścicieli. Już na pierwszy rzut oka odwiedzających zainteresuje szczególnie renesansowy Dom Thurzy, który neorenesansową sgrafitową fasadę otrzymał w 1904 roku.