Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku to największy w Polsce, a drugi w Europie tego typu obiekt. Na ponad 38 ha zróżnicowanej powierzchni zgromadzono około 180 przykładów różnorodnych budynków z okresów historycznych dziejów Polski i szeroko pojętego Zakarpacia.
Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku to największy w Polsce, a drugi w Europie tego typu obiekt. Na ponad 38 ha zróżnicowanej powierzchni zgromadzono około 180 przykładów różnorodnych budynków z okresów historycznych dziejów Polski i szeroko pojętego Zakarpacia. Nigdzie indziej w Polsce nie zobaczą Państwo tylu, unikatowych na skalę światową przykładów nie tylko sztuki ludowej, ale i fragmentów codziennego życia minionej przeszłości.
Muzeum zostało powołane w 1958 roku, a w 1966 udostępniono do zwiedzania pierwsze obiekty. Na terenie Parku Etnograficznego prezentowane są sektory dotyczące poszczególnych grup etnograficznych zamieszkujące Polskę południowo-wschodnią przed II wojną światową: Pogórzan Wschodnich oraz Zachodnich, Łemków, Bojków oraz Dolinian. Dużą wagę przyłożono do fizjograficznego rozmieszczenia w terenie poszczególnych sektorów – zwiedzający mają poczuć się jak w dawnej pogórzańskiej, bojkowskiej lub łemkowskiej wsi. Na terenie Muzeum zgromadzono ponad 150 obiektów budownictwa drewnianego z okresu od XVII do XX wieku. Prezentowano są budynki mieszkalne, mieszkalno-gospodarcze, gospodarcze, ale także obiekty sakralne (kościół, cerkwie, kapliczki przydrożne) oraz obiekty użyteczności publicznej (szkoła, karczmy, remiza) a także obiekty przemysłowe (m.in. kuźnie, młyn, urządzenia naftowe). Prezentowane są także zabudowania dworskie oraz plebańskie. Większość obiektów jest wyposażona – wnętrza udostępniane są do zwiedzania. Na terenie Parku Etnograficznego mieści się także sektor archeologiczny, pasterski, naftowy oraz Galicyjski Rynek.
Sektor Pogórzan Wschodnich:
W sektorze dotyczącym Pogórzan Wschodnich zobaczyć można między innymi chałupę z Bliznego z końca XIX wieku – budynek mieszkalno- gospodarczy zbudowany w konstrukcji zrębowej z belek jodłowych wiązanych na węgłach „na obłap”, przykryty czterospadowym słomianym dachem; chałupę z Niebocka z pocz. XX wieku; stodołę z Jasienicy Rosielnej z poł. XIX wieku; jednobudynkową zagrodę z Lutczy z ok. 1880 roku; chałupę Zamieszańców z Węglówki z 1892 roku; szkołę z Wydrnej z 1880 roku; kościół rzymskokatolicki z Bączala Dolnego z 1667 roku; wiatrak z Domaradza z 1926 roku.
Sektor Pogórzan Zachodnich:
Część obiektów znajdujących się w sektorze Pogórzan Zachodnich pochodzi z miejscowości obecnie znajdujących się na terenie województwa małopolskiego. Z obszaru województwa podkarpackiego w tym sektorze znajduje się między innymi dwór ze Święcan z 1861 roku; stodoła z Błażkowej z poł. XIX wieku; jednobudynkowa zagroda tkacka z Korczyny z 1790 roku; wiatrak z Turaszówki z 1923 roku.
Na terenie skansenu prezentowana jest także wystawa dotycząca strojów ludowych ze zbiorów MBL w Sanoku. Między innymi prezentowany jest strój pogórzański.
Niedawno w skansenie uruchomiono tradycyjną piekarnię, w której można się umówić na warsztaty wypieku pysznych chałek. Wyroby piekarni są dostępne w kameralnej kawiarence przy Rynku Galicyjskim.
Ostatnim nabytkiem skansenu jest XVIII-wieczna drewniana synagoga z Połańca.
wtorek - niedziela od 9.00 do 18.00
Logowanie
dodaj
