Park Narodowy „Połoniny” – park narodowy we wschodniej Słowacji został utworzony w 1997. Powierzchnia parku wynosi 29 805 ha, a otuliny 10 973 ha.
Park chroni połoniny w słowackiej części Bieszczadów Zachodnich, zwanej Górami Bukowskimi. Nieco ponad 1% powierzchni parku zajmuje zbiornik zaporowy Starina. Park graniczy z polskim Bieszczadzkim Parkiem Narodowym i ukraińskim Użańskim Parkiem Narodowym, wchodząc z nimi w skład Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery „Karpaty Wschodnie”. Dominującymi zespołami roślinnymi na terenie Parku są lasy, z czego znaczną część stanowią lasy pierwotne.
Obecnie na terytorium PN „Połoniny” stwierdzono występowanie ponad 1000 gatunków roślin wyższych. Wiele z nich to gatunki rzadkie lub zagrożone wyginięciem. Florystyczną różnorodność terenu potwierdza występowanie ok. 300 gatunków grzybów, ponad 300 gatunków mszaków i ponad 100 gatunków porostów.
Park Narodowy „Połoniny” jest współcześnie jedynym miejscem występowania dziko żyjącej populacji żubra na Słowacji.
Niezwykle ciemne i niezakłócone światłem nocne niebo jest naturalną częścią tego najbardziej wysuniętego na wschód Parku Narodowego Połoniny. To rzadkość, bo w dzisiejszym świecie pełnym sztucznego oświetlenia nocnego coraz trudniej znaleźć tak wyjątkowe miejsca. I właśnie dlatego w Połoninach w 2010 roku powstał unikalny Park Ciemnego Nieba jako pierwszy taki obszar na Słowacji.
24h