Proces zaniku obrzędowości dorocznej oraz rodzinnej jest jednym z przejawów niwelacji kultury ludowej. Z dawnej bardzo bogatej obrzędowości zachowały się tylko nieliczne formy zaakceptowane przez współczesnych mieszkańców Pogórza. Dawne obrzędy prezentowane są przez liczne na tym terenie grupy obrzędowo-śpiewacze.
W pogórzańskiej kulturze tradycyjnej roczny cykl obrzędowy był ściśle związany z cyklem rolniczym, zajęciami gospodarskimi oraz świętami kościelnymi. Do najważniejszych dorocznych obrzędów należały te związane ze świętami Bożego Narodzenia (zwyczaje wigilijne, kolędowanie) oraz Wielkanocnymi, obrzędy świętojańskie, dożynki.
Najważniejszym obrzędem rodzinnym, ważnym także z punku widzenia całej społeczności, było wesele. Ważną rolę odgrywały także lokalne miejsca odpustowe i pielgrzymkowe, źródełka z cudowną wodą.
Etnoprzemysł, czyli ludowi twórcy, budowniczowie miast i herosi przemysłu.