Zamek Królewski w Sanoku

Pierwsza wzmianka o grodzie w Sanoku pochodzi z roku 1150 i została napisana w ruskim Kodeksie Hipackim. Ruski kronikarz wspomina w niej o wyprawie króla Gejzy II na Ruś podczas której zajął grody Sanok i Przemyśl.

Obecny zamek położony jest na wzgórzu 317 m n.p.m. nad stromym zboczem od strony wschodniej, u podnóża którego przepływała rzeka San, obecnie Potok Płowiecki.

Prace archeologiczne potwierdziły istnienie wczesnośredniowiecznego grodu obronnego na północnej stronie wzgórza zamkowego.

Pierwotnie gotycki zamek, postawiony w miejscu dawnego, ruskiego grodu, przebudowany w latach 1523-48 na styl renesansowy. Z dawnej budowli zachowała się do dziś jedynie część centralna. Wzgórze zamkowe oddzielała od starówki głęboka fosa. Obecnie w murach zamku mieści się Muzeum Historyczne, założone w 1934 r. Posiada najcenniejszą w kraju kolekcję ikon oraz największy zbiór prac wybitnego polskiego artysty Zdzisława Beksińskiego. Muzeum posiada również cenne zbiory: sztuki sakralnej kościoła rzymsko-katolickiego, ceramiki pokuckiej, sztuki współczesnej, militariów, sarmackiej sztuki portretowej, zbiory archeologiczne i inne. Pod dziedzińcem zamkowym znajdują się dwa niemieckie schrony, zbudowane w latach 1940-41, jako element tzw. „Pozycji Granicznej Galicja”. Strzegły one funkcjonującej w latach

1939-1941 granicy pomiędzy Generalnym Gubernatorstwem a Związkiem Radzieckim.

Zakończone zostały prace, których celem była rekonstrukcja południowego skrzydła zamku i rewitalizacja dziedzińca. W podziemiach starej i nowej części muzeum mieszczą się ekspozycje sztuki współczesnej, wystawa historyczna oraz sala konferencyjna.

Podziemia nowego skrzydła połączone zostały przejściem z niemieckim bunkrem z lat 1940-41, będącym częścią ówczesnych, nadgranicznych umocnień. Stanowi on dodatkową atrakcję turystyczną.

Informacja pochodzi ze strony www.sanok.pl