Jedna z najpiękniejszych i najstarszych drewnianych cerkwi w Polsce. Badania dendrologiczne wykazały, że ulucka cerkiew została zbudowana w 1659 roku, co sprawia, że jest trzecią najstarszą drewnianą cerkwią w Polsce.
Cerkiew pw. Wniebowstąpienia Pańskiego w Uluczu położona jest na wzgórzu Dębnik nad Sanem. Jedna z najpiękniejszych i najstarszych drewnianych cerkwi w Polsce. Badania dendrologiczne wykazały, że ulucka cerkiew została zbudowana w 1659 roku, co sprawia, że jest trzecią najstarszą drewnianą cerkwią w Polsce.
Jest to świątynia orientowana, zbudowana z drewna jodłowego, konstrukcji zrębowej, na podmurówce z łamanego kamienia. Trójdzielna: prezbiterium zamknięte trójbocznie, kwadratowa nawa i wydłużony, prostokątny babiniec. Ściany prezbiterium pobite gontem. Nad prezbiterium dach kalenicowy, wielopołaciowy, z połaciami przedłużonymi częściowo nad pastoforia. Nad nawą ośmioboczna kopuła na tamburze, z pseudolatarnią. Nad babińcem dach kalenicowy, wielopołaciowy, obejmujący także podcienia. Dachy i kopuła kryte gontem, zwieńczone żelaznymi krzyżami osadzonymi na ceramicznych kulach. Dwie z nich, nad prezbiterium i babińcem wykonał w 1964 garncarz z Mrzygłodu, Tadeusz Sokołowski.
Wewnątrz uluckiej cerkwi można podziwiać XVII-wieczne polichromie przestawiające sceny Męki Pańskiej wykonane przez Stefana Dżengałowicza. Najcenniejszy, ruchomy element wyposażenia cerkwi, ikonostas wykonany w 1682 r. przez Dżengałowicza i Michała Liszeckiego, znajduje się obecnie w Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku.
W najbliższym otoczeniu świątyni znajduje się kilka nagrobków. Najbardziej znana jest płyta pamiątkowa poświęcona księdzu Michałowi Werbyckiemu, który zasłynął jako autor tekstu do hymnu narodowego Ukrainy.