Jest to dawna cerkiew greckokatolicka znajdująca się w miejscowości Wisłok Wielki, wybudowana w latach 1850 – 1853, a poświęcona w 1854 roku.
Jest to dawna cerkiew greckokatolicka znajdująca się w miejscowości Wisłok Wielki, wybudowana w latach 1850 – 1853, a poświęcona w 1854 roku.
Świątynia ma konstrukcję drewnianą, zrębową, na kamiennej podmurówce, pozornie dwudzielną, orientowaną. Do mniejszego, od nawy zamkniętego trójbocznie prezbiterium, przylegają dwie zakrystie. Babiniec jest równy szerokości nawy, z nadbudowana czworoboczną wieżą, konstrukcji słupowo–ramowej, o prostych ścianach. Dach jednokalenicowy dwuspadowy z drugą i trzecią wieżą nad nawą i sanktuarium. Wieże zwieńczone baniastymi hełmami i pozornymi latarniami. Ściany zewnętrzne oszalowane pionowo deskami.
W 1948 roku cerkiew została przejęta przez Kościół rzymskokatolicki. Na początku pełniła ona funkcję kościoła filialnego parafii w Komańczy, a w 1989 roku zaczęła pełnić kościoła parafialnego parafii św. Onufrego w Wisłoku Wielkim.
W 1902 roku świątynia była remontowana, dach kryty gontem zastąpiła blacha.
Odnowiona i wyremontowana została w 1969 roku i w latach 80. XX w., gdy przemalowano polichromię ścian oraz strop nawy i babińca.
W kolejnym remoncie w latach 2002–2003 odtworzono gontowe pokrycie dachu i trzech wieżyczek, naprawiono też instalację elektryczną, a także wymieniono posadzkę. Od 2002 w wieży i na strychu świątyni znajduje się minimuzeum sztuki cerkiewnej.
W otoczeniu cerkwi znajduje się wolnostojąca murowana dzwonnica–brama, która pełni równocześnie funkcję bramy wjazdowej na teren świątyni. Zbudowana na planie kwadratu, dwukondygnacyjna z dachem namiotowym i kopułą podobną w formie do tych, wieńczących budynek cerkwi.
Świątynia została włączona do podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej.
W tygodniu
18:00 (W okresie zimowym msza odprawiana o godz. 16.00)
W niedzielę i święta
12:00