Skansen kultury łemkowskiej powstał w oryginalnej zagrodzie łemkowskiej z końca XIX wieku. Oprócz obiektów zgromadzono tu liczne pamiątki związane z kulturą i historią Łemków z tego obszaru na przestrzeni lat.
Skansen powstał w zagrodzie łemkowskiej datowanej na koniec XIX wieku, będącej niegdyś własnością pradziadka Teodora Gocza, Teodora Kukieły (1862-1955), pisarza gromadzkiego. Gocz otrzymał ją w spadku, a kiedy wybudował nowy dom, chyżę pradziadka przeznaczył na izbę pamiątek. Wśród eksponatów znajdowały się stroje, przedmioty codziennego użytku i wytwory kultury Łemków.
Głównym obiektem skansenu jest chyża Teodora Kukieły pochodząca z 1860 roku. Do kurnej chaty w 1901 roku dobudowano kuchnię oraz komin. Stajnia pochodzi z 1923 roku, a chlew z 1934. Wnętrze chaty jest rekonstrukcją biura pisarza wiejskiego, z archiwaliami, książkami, listami i zdjęciami z terenu Łemkowszczyzny. W osobnym pomieszczeniu, tzw. komorze zgromadzono eksponaty sakralne: fragmenty żeliwnych krzyży, szaty liturgiczne, kopie ikon. Znajduje się tu również bogata kolekcja pisanek, zdobionych w tradycyjne łemkowskie wzory.
Z narzędzi i przedmiotów gospodarczych można zobaczyć cepy, krosna, żarna.
Muzeum zgromadziło też pamiątki wojenne po operacji na Przełęczy Dukielskiej: mundury, hełmy, broń, odłamki. W roku 1975 wystawiono na terenie skansenu pomnik poległych w walkach żołnierzy. W grudniu 1976 władze nakazały wojsku wysadzić go w powietrze. Obecnie o zmaganiach na przełęczy przypomina niewielki pomnik oraz drugi, upamiętniający Łemków – ofiar obozów w Talerhofie i Jaworznie.
W obrębie skansenu jest ponadto studnia z żurawiem, wiatrak z Wapiennego, kapliczka i cygańska kuźnia z Olchowca.
W 2021 roku muzeum czynne będzie przez cały rok codziennie z wyjątkiem poniedziałków i wyznaczonych poniżej dni w godzinach:
w miesiącach styczeń - marzec od godz. 10.00 do 16.00;
w miesiącach kwiecień - październik od godz. 10.00 do 16.00;
w miesiącach listopad - grudzień od godz. 10.00 do 16.00;
w poniedziałki muzeum jest nieczynne dla zwiedzających