Dolinianie to najbardziej tajemnicza i najmniej poznana grupa etnograficzna z rejonu Karpat. Jako pierwszy szczegółowo opisał ją w 1936 Roman Reinfuss r. w Kuryerze Literacko–Naukowym, dodatku do numeru artykułu pt. „Doły Sanockie” –lud ruski z okolic Sanoka”. Pisał: „Ziemia sanocka stanowi pod względem etnograficznym ciekawą mozaikę, gdyż poza polską ludnością włościańską i drobną szlachtą zaściankową graniczą tam ze sobą aż trzy ruskie grupy etniczne Łemków, Bojków i Dolinian.
Według współczesnych badaczy Dolinianie wykształcili się z potomków XIV-i XV-wiecznych osadników polskich i niemieckich oraz ludności ruskiej. Przez pokolenia grupy Rusinów, Polaków i Niemców wzajemnie się przenikały, co spowodowało zespolenie wielu elementów kulturowych, które objawiły się w nowych obrzędach, wyposażeniu domu i stroju.
Dolinianie zamieszkiwali częściowo: Doły Jasielsko – Sanockie, Pogórze Przemyskie, Pogórze Bukowskie, Pogórze Leskie i Góry Sanocko – Turczańskie. Wschodnia granica jest częściowo rozmyta, zaś zachodnia biegnie szczytami poszczególnych pasm, następnie wzdłuż lewego brzegu Sanu.
Jedzmy po bożemu, czyli módl się, jedz i doświadczaj.
Logowanie
