Wsparcie autorytetów

Społeczność

Janina Gołąbek, Zagroda Etnograficzna w Rogach, 2020, fot. M. Fołta.

Bartosz Gałązka (urodzony w 1975 roku, mieszka w Krośnie) – folklorysta, pedagog, popularyzator kultury ludowej wśród młodzieży i dorosłych, znawca śpiewu tradycyjnego południowo-wschodniej Polski, dwukrotny stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, laureat Nagrody Zarządu Województwa Podkarpackiego za szczególne osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury (2019). Od 1997 realizuje autorski program badawczy, którego celem jest nagranie, katalogowanie, transkrypcja (muzyczna i językowa) oraz opracowanie (komentarze, paralele, zestawienia wariantów, mapy zasięgów) tysięcy tradycyjnych śpiewów i melodii, zachowanych w żywej i ginącej tradycji regionu. Do najważniejszych publikacji Bartosza Gałązki należy seria Kolędy Podkarpacia, w której przedstawia on religijny i świecki repertuar związany z szeroko rozumianym kolędowaniem. Dotychczas w ramach serii ukazały się: tom I (Podgórze I), tom II (Podgórze II), tom III (Pogranicze polsko-ruskie I). Bartosz Gałązka współpracuje z działającymi na Podkarpaciu zespołami artystycznymi, które skutecznie przywracają żywej tradycji odnalezione przez niego utwory. Jest jednym z pomysłodawców Etnocentrum Ziemi Krośnieńskiej i współautorem programu tej placówki. Więcej informacji na stronie internetowej.
Andrzej Sowa (ur. w 1946 roku, mieszka w Dynowie) – pochodzi ze znanej muzycznej rodziny Sowów z Piątkowej. Ród ten osiedlił się w Piątkowej na przełomie XVIII i XIX wieku. Założyciel muzycznej dynastii Sowów miał prawdopodobnie pochodzenie madziarskie lub słowackie. Rodzina muzykantów od wielu pokoleń grywała w Piątkowej i okolicznych miejscowościach przy okazji wesel, potańcówek itp. Kapela Sowów grała najwięcej wolnych polek i walczyków oraz ludowych tramelek. Andrzej Sowa jest instruktorem młodzieżowych kapel ludowych „Młoda Harta” (działającej przy Zespole Szkół nr 2 w Harcie od 2004 roku) oraz „Pogórzanie” (działającej od 2014 roku przy Miejskim Ośrodku Kultury w Dynowie). Kapele te kontynuują tradycje muzyczne słynnej Kapeli Sowów. Andrzej Sowa pracując ze swoimi kapelami krzewi dziedzictwo kulturowe Pogórza i uczy młodzież prawidłowego posługiwania się gwarą, śpiewu, gry na instrumentach oraz miłości do tradycji. W 2016 roku Miejski Ośrodek Kultury w Dynowie realizował projekt „Andrzej Sowa – mistrz tradycji z rodziny Sowów z Piątkowej”. Celem projektu było ocalenie od zapomnienia muzyki Pogórza Dynowskiego, a w szczególności repertuaru słynnej Kapeli Sowów z Piątkowej, z którego wiele utworów pochwalić się może ponad 150-letnim rodowodem.
Janina Gołąbek (ur. w 1958 roku, pochodzi i mieszka w Rogach) – animatorka życia kulturalnego, specjalistka od lokalnej kultury ludowej, emerytowana kustosz Zagrody Etnograficznej w Rogach (filia Gminnego Ośrodka Kultury w Miejscu Piastowym), prezes Stowarzyszenia Miłośników Wsi Rogi (którego była założycielką) oraz Lokalnej Grupy Działania „Kraina nafty”. Była jedną z inicjatorek powstania Zagrody Etnograficznej w Rogach. Z inicjatywy Stowarzyszenia Miłośników Wsi Rogi odnowiono ponad 40 rzeźb ludowych pochodzących z kapliczek oraz ze zbiorów prywatnych (większość była autorstwa Rogowskiego rzeźbiarza ludowego Jędrusia Skowronka) – obecnie można je podziwiać w kapliczkach przydrożnych oraz przydomowych w Rogach. Wydano także książkę poświęconą gwarze rogowskiej Rogowskie pogaduchy, czyli słownik polsko-rogowski. Stowarzyszenie wydaje dwumiesięcznik „Motyl Rogowski”, w którym wiele artykułów jest autorstwa Janiny Gołąbek. Jest także autorką książki Dobra gospodyni cuda w domu czyni. Rzecz o rogowskiej tradycji i kuchni.
Aneta Pepaś-Skowron (ur. 1977, pochodzi z Lublina, mieszka w Dynowie) – od 2011 roku jest dyrektorką Miejskiego Ośrodka Kultury w Dynowie. Wcześniej pracowała jako nauczyciel akademicki UMCS. Animator i menadżer kultury. Autorka wielu projektów dotyczących lokalnej kultury realizowanych przez MOK w Dynowie, m.in. etnoperformensu „Pogórzańskie wesele”. W swojej pracy stosuje metodę etnografii performatywnej.