Dla Pogórza charakterystycznym zapachem był zapach ropy naftowej, którą wydobywano w bardzo wielu pogórzańskich miejscowościach (w samej gminie Korczyna znajdują się 23 sztolnie – głównie w Czarnorzekach i Węglówce).

Zapach palonych w noc świętojańską sobótek oraz maczanych w nafcie kropoczy.

Zapach dzikiego bzu – na Pogórzu wierzono, że krzewy czarnego bzu są siedliskiem biesów. Za znieważenie krzewu czarnego bzu, choćby nieświadome, należało spodziewać się kary108.

Zapach tłoczonego oleju lnianego używanego do omasty w czasie postów.

Zapach kwitnących łąk oraz skoszonego siana.

Święcenie ziół: W oktawę Bożego Ciała święcono wianki z następujących ziół: rozchodnika, macierzanki, szałwii, ruty, wrotyczu, piołunu, lubczyku, mięty, serdecznika, rumianku.

Na święto Matki Boskiej Zielnej święci się pachnące zielne bukiety, w których skład wchodziły między innymi takie rośliny jak ziele św. Wawrzyńca (nawłoć), wrotycz, piołun, maruna, tureckie proso, bukwica, mak, kłosy zbóż, jabłka.

Poświęcone wianki i bukiety wieszano w domach wierząc w ich ochraniające właściwości.

W Etnocentrum Ziemi Krośnieńskiej w Krośnie prowadzone są warsztaty dotyczące zielarstwa. Na przykład „Zioła w kuchni podkarapckiej”, „Leki z dawnej apteki – warsztaty zielarskie o dawnych lekarstwach”. Obecnie jest także prezentowana wystawa „Rośliny święcone w Dniu Matki Boskiej Zielnej i w Oktawę Bożego Ciała w Polsce".
 

Tekst pochodzi z opracowania „INWENTARYZACJA ZASOBÓW KULTUROWYCH POGRANICZA – PROJEKT ETNOCARPATHIA” zrealizowanego przez Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej na rzecz Muzeum Okręgowego w Rzeszowie.

Autor: Pani Magdalena Fołta.