Tylko nie mów do mnie „Bojko”.

Istnieje kilka teorii na temat powstania nazwy Bojko. Jedna z nich mówi, że nazwa bieszczadzkich pasterzy wzięła się od wołoskiego słowa „bou” czyli wół lub z dawnego polskiego: „bujak”, „bojak”, „bojek” również określającego woła. Określenie „Bojko” mogło mieć również wymiar pejoratywny, obraźliwy. Hipoteza ta jest przekonywująca z tego powodu, że dla samych Bojków nazwa miała ta charakter obraźliwy. Stąd nazwa Bojkowie oznaczała wolarza, pasterza wołów. Według Marianny Jarej nazwa Bojko może wywodzić się z używanego często przez mieszkańców Bieszczadów wyrażenia: „Bohojko!”. Okrzyk ten był zwróceniem się do Boga (po polsku: „O Boże!”). Często wymawiany mógł wejść do użycia jako nazwa własna grupy ( analogicznie do „ lem”-- -”Lemki").

Sama nazwa „Bojko” miała dla ludności tak określanej charakter przezwiskowy. Bojkowie nazwę tę uważali za obelżywą i sami siebie nazywali Werchowyńcami czyli ludźmi gór (niektóre źródła podają, że określali się również Rusinami, Narodem Ruskim, Ludźmi Ruskiej Wiary, Hyrniakami). Mimo, że społeczność ta oburzała się gdy nazywano ją Bojkami to w XIX wieku to pod wpływem opracowań etnograficznych właśnie ta nazwa stała się oficjalnie obowiązująca.